„Złapmy lwa!” to polska wersja japońskiej gry Dōbutsu shōgi (dosł. „zwierzęce szachy”, jap. どうぶつしょうぎ) zaprojektowanej przez dwie zawodniczki profesjonalnej żeńskiej ligi japońskich szachów. Celem obu autorek było stworzenie gry, której reguły byłyby możliwie proste, a jednak pozwalałyby zachować cały ładunek edukacyjny w zakresie myślenia logicznego i strategicznego charakterystyczny dla wszystkich gier wywodzących się od indyjskiej czaturangi, w tym dla japońskich shōgi i naszych europejskich szachów. Gra ma już dziesięć lat i w tym czasie stała się popularna nie tylko w Japonii, ale na całym świecie. Ocenia się, że gra w nią już co najmniej milion dzieci.
Można do woli się brudzić i bawić, a przy tym rozwijać mowę i usprawniać funkcje motoryczne dziecka. Poznaj Sensoplastykę – metodę wspierania rozwoju za pomocą stymulacji sensorycznej i swobodnego procesu twórczego. Sensoplastyka to zajęcia, podczas których używa się stworzonych w trakcie zajęć przez dzieci farb i mas plastycznych na bazie produktów spożywczych. Wszystko pachnie, jest kolorowe, ma różne konsystencje, możemy wszystkiego posmakować, doświadczyć dotykiem, poczuć pod własnymi stopami i przede wszystkim swobodnie się pobrudzić. Na zajęciach z Sensoplastyki bawimy się na podłodze. Wspólnie stworzymy ciastolinę, lampę naftową, ciecz nienewtonowską, dywan sensoryczny, żelkolinę, farbę witrażową, puchnącą farbę, piasek, gluty i wiele innych nieodkrytych dotąd mas. Nie ma ochronnych fartuszków, a przestrzeń jest zabezpieczona w ten sposób, by zabawa mogła być kreatywna i swobodna. Sensoplastyka to zajęcia, na których nie ma złych kolorów, smaków i konsystencji. Wszystko co jest w mojej misce jest moje i tak samo wyjątkowe jak ja sam. Czemu służy Sensoplastyka? Dzięki kolorowej stymulacji wpływamy na wiele aspektów rozwoju dzieci:
wspieramy rozwój zmysłów,
wspomagamy budowanie ich świadomości ciała i przestrzeni,
dbamy o usprawnienie ruchowe,
poprzez wspólne działania pogłębiamy nasz kontakt emocjonalny z dziećmi, budując w ten sposób ich poczucie bezpieczeństwa,
wspieramy rozwój poznawczy – opisujemy elementy świata, pokazujemy proces przemian substancji oraz związki przyczynowo-skutkowe.
W skrócie Sensoplastyka to przede wszystkim stymulowanie zmysłów: węchu, wzroku, dotyku, słuchu, smaku, dzięki kolorowemu brudzeniu. Pamiętajmy, iż edukacja plastyczna od pierwszych chwil życia wpływa na optymalny rozwój całego organizmu. Stymulując receptory wpływamy na rozwój połączeń nerwowych mózgu. Im jest ich więcej tym „łatwiej” się myśli, tym sprawniej przebiegają wszelkie procesy analizy i syntezy, a to jest kluczowe w umyśle małego dziecka.
Dogoterapia– od dawna wiadomo, że zwierzęta mają pozytywny wpływ na zdrowie fizyczne i psychiczne człowieka. Dowiedziono, że samo przebywanie z nimi wpływa pozytywnie na naszą psychikę i układ odpornościowy. Kontakt ze zwierzęciem działa motywująco, dyscyplinująco i uspokajająco. Dzieci nie tylko uczą się kontaktować ze zwierzęciem, ale przełamują lęki, nabierają pewności siebie, stają się bardziej otwarte. Pies staje się przyjacielem dziecka, zdolnym do wywołania spontanicznego uśmiechu. Obecność psa na zajęciach stanowi doskonałą motywację do podejmowania działań, daje dużo radości i poczucia bezpieczeństwa. Dlaczego? Ponieważ pies akceptuje nas takimi, jakimi jesteśmy, nie ocenia i nie osądza, kocha nas za to, że jesteśmy bez względu na nasze sukcesy i porażki. Celem zajęć z dogoterapii jest :
kształtowanie pozytywnych emocji dziecka w kontakcie z psem,
wyzwalanie spontanicznej aktywności dziecka ,
doskonalenie sprawności ruchowej,
rozwijanie umiejętności lokomotorycznych,
wielopłaszczyznowe oddziaływanie psa na zmysły dziecka tj.: wzrok, słuch, dotyk,węch,
ćwiczenie koncentracji uwagi,
wzbogacanie zasobu słownictwa biernego i czynnego,
poznawanie i wypowiadanie prostych komend np. siad,
relaksacja, wyciszanie emocji.
Jedną z najważniejszych cech kształcenia jest nauczanie ukazujące dzieciom świat całościowo oraz takie nauczanie, które lepiej przygotowuje dzieci do lepszego funkcjonowania we współczesnym świecie. Wśród wielu obszarów edukacyjnych pojawiła się edukacja informatyczna. Komputer zadomowił się na dobre w naszych rodzinach, stał się narzędziem pracy, komunikacji i rozrywki. Dziecko od najmłodszych lat ma kontakt z komputerem, który stał się naturalnym elementem jego otoczenia, w którym wzrasta i rozwija się. Naturalną potrzebą rozwojową każdego dziecka jest poznawanie tego, co jest mu najbliższe tego, co można zobaczyć, dotknąć i doświadczyć. Dlatego już w przedszkolu powinniśmy tworzyć dzieciom okazje do rozbudzania ich zainteresowań informatycznych. Rozwój techniki i znaczny wzrost możliwości intelektualnych dzieci sprawia, iż nie zaniedbując klasycznych mediów przedszkole musi dostrzegać i wykorzystywać trzeci wymiar edukacji, czyli po słowie i piśmie właśnie media związane z obrazem, dźwiękiem i ruchem. Uczenie się z wykorzystaniem komputera jest dla dzieci niezwykle atrakcyjne. Odpowiednio dobrane programy edukacyjne, dostosowane do możliwości intelektualnych i zainteresowań dzieci, mogą być dużą pomocą w realizacji wielu zamierzeń dydaktyczno-wychowawczych, jak również łagodzić wysiłek dzieci związany z nabywaniem umiejętności czytania. Badania naukowe wykazały, iż wykorzystanie komputera w nauczaniu sprzyja pobudzaniu twórczego myślenia u dzieci. Wykorzystanie komputera wraz z dobrze dobranym oprogramowaniem edukacyjnym zwiększa efektywność uczenia, zapewniając przy tym maksymalną indywidualizację pracy. Komputer powinien stać się praktycznym narzędziem w rękach kreatywnego nauczyciela. Elementy edukacji informatycznej wspomagają wszechstronny rozwój dziecka, kształtują jego otwartość na otaczającą rzeczywistość, umacniają świadomość dziecka a zarazem uczą od najmłodszych lat poszanowania zasad dbania o swoje zdrowie, dają możliwość wyrównania szans edukacyjnych wszystkich dzieci, szczególnie tych, które z różnych względów nie mają możliwości korzystania z komputera w środowisku rodzinnym. Prowadząc zajęcia z elementami edukacji informatycznej należy mieć na uwadze indywidualny charakter rozwoju każdego dziecka, jego możliwości, potrzeby i zainteresowania. Uważam, iż zajęcia z elementami edukacji informatycznej stanowią ciekawą dla dzieci i nauczycieli formę zabawy i pracy.
Archeologia jest bardzo ciekawą dziedziną nauki, która wzbudza zainteresowanie wśród dzieci. Każde z nich bowiem marzy, aby stać się choćby przez chwilę małym odkrywcą podróżującym w czasie.
Bajkoterapia jest bardzo ciekawą dziedziną nauki, która wzbudza zainteresowanie wśród dzieci. Każde z nich bowiem marzy, aby stać się choćby przez chwilę małym odkrywcą podróżującym w czasie.
Celem zajęć jest nauka o zabytkach, popularyzacja artefaktów i starożytnych cywilizacji. Dzieci uczą się poprzez zabawę jednocześnie poznając najstarsze dzieje zarówno człowieka i przyrody oraz zwierząt.
Eksperymentyjest bardzo ciekawą dziedziną nauki, która wzbudza zainteresowanie wśród dzieci. Każde z nich bowiem marzy, aby stać się choćby przez chwilę małym odkrywcą podróżującym w czasie.
Celem zajęć jest nauka o zabytkach, popularyzacja artefaktów i starożytnych cywilizacji. Dzieci uczą się poprzez zabawę jednocześnie poznając najstarsze dzieje zarówno człowieka i przyrody oraz zwierząt.
Gimnastyka korekcyjna jest bardzo ciekawą dziedziną nauki, która wzbudza zainteresowanie wśród dzieci. Każde z nich bowiem marzy, aby stać się choćby przez chwilę małym odkrywcą podróżującym w czasie.
Celem zajęć jest nauka o zabytkach, popularyzacja artefaktów i starożytnych cywilizacji. Dzieci uczą się poprzez zabawę jednocześnie poznając najstarsze dzieje zarówno człowieka i przyrody oraz zwierząt.
„Powiedz mi, a zapomnę, pokaż - a zapamiętam, pozwól mi działać, a zrozumiem!" Konfucjus W naszym przedszkolu rozpoczął działalność Klub Młodego Odkrywcy. Jest to miejsce, w którym pod opieką nauczyciela dzieci mogą przeprowadzać eksperymenty i obserwacje z różnych dziedzin nauki. Działania klubu są skorelowane z rocznym planem pracy naszego przedszkola. KMO jest programem koordynowanym przez Centrum Nauki Kopernik w Warszawie. Opiekunem Klubu KMO w naszym Przedszkolu jest nauczycielka - Ewa Borowicz. Celem klubu jest:
Zaciekawienie dzieci otaczającym światem,
Zrozumienie praw rządzących w przyrodzie,
Rozbudzanie ciekawości i dziecięcych pasji,
Rozwijanie umiejętności rozwiązywania problemów i samodzielnego myślenia,
Budowanie własnej wartości i poczucia bezpieczeństwa.
Dzieci przedszkolne charakteryzuje naturalna ciekawość tego co je otacza. Najlepszym sposobem zaspokojenia naturalnej ciekawości dziecka są zabawy badawcze i eksperymenty o charakterze badawczym. Zabawy te stanowią podstawę wielokierunkowego rozwoju dziecka. Rozwijając umiejętność krytycznego myślenia, myślenia przyczynowo-skutkowego, porównywania i uogólniania przyczyniają się do rozszerzenia horyzontów myślowych przedszkolaka. I chociaż niektóre eksperymenty wydają się trudne, bo związane z dziedzinami, takimi jak fizyka lub chemia, to dają dziecku okazję do odkrywania i zgłębiania fascynującego świata przyrody i techniki. Mamy nadzieję, że ta wiedza i umiejętności zdobywane we wczesnym dzieciństwie staną się inspiracją i pomostem do wiedzy zdobywanej na kolejnych szczeblach edukacji.
Walka na niby to jeden z ulubionych i najczęstszych dziecięcych figli. Rzecz jasna, by pozostała jedynie niewinną zabawą, nie może przekraczać pewnych granic. Wielu rodziców obawia się, że trening sztuk walki wyzwoli w dzieciach pokłady tłumionej agresji. Prawda jest jednak diametralnie inna: takie zajęcia pozwalają dzieciom ćwiczyć panowanie nad swoją siłą i samokontrolę. Każdy ze wspomnianych sportów uczy, by w miarę możliwości unikać konfliktów. Do opanowania tajników karate, judo czy kung-fu potrzeba wiele dyscypliny, koncentracji oraz wytrzymałości. U podstaw filozofii wszystkich sztuk walki leży zasada szacunku dla przeciwnika. Rodzice mogą więc odetchnąć w spokoju, a następnie rozważyć szereg korzyści dla rozwoju psychicznego i ruchowego, jakie niesie za sobą trening samoobrony. Należą do nich m.in.
polepszenie funkcji motorycznych: zwinności i koordynacji
udoskonalenie zdolności kognitywnych: uważności i koncentracji
hartowanie charakteru: samokontroli, dyscypliny i pewności siebie
Trening sztuk walki angażuje konkretne grupy mięśniowe, a w szczególności prostowniki grzbietu i mięśnie głębokie brzucha, odpowiedzialne za utrzymanie prawidłowej postawy ciała. Dzięki temu dzieci uczą się poruszać, a także stać, siedzieć i chodzić w bardziej kontrolowany sposób, a zarazem wykształcają dobre nawyki dla zdrowego kręgosłupa. Znaczącą rolę we wszystkich sportach walki odgrywa również prawidłowe napięcie mięśni. Ćwiczenia w tym zakresie poprawiają jednocześnie zmysł równowagi oraz koordynację wzrokowo-ruchową, dzięki temu twoja pociecha może upiec kilka pieczeni na jednym ogniu. W walce judoka próbuje osiągnąć następujący cel: rozłożyć przeciwnika na łopatki tak, by nie zadać mu żadnych obrażeń. Łagodność tego sportu zawarta jest w samej jego nazwie, która oznacza „sztukę miękkości” lub „drogę ustępowania. U podstaw każdego treningu sztuk walki leżą wartości kodeksu honorowego, a wśród nich: uprzejmość, wzajemny szacunek, pokora i dyscyplina. Trenerzy judo czy karate zwracają uwagę m.in. na to, by podopieczni rozwijali uznanie do samego siebie, które pomaga w godny sposób przyjmować zarówno zwycięstwa, jak i porażki. Trening technik samoobrony wykształca u kilkulatków umiejętność lepszego radzenia sobie w trudnych i nieprzewidzianych sytuacjach. Nieśmiałe i skryte dzieci uczą się pewności siebie i wiary w swoje możliwości. Jednocześnie dowiadują się, jak przyjmować odpowiedzialność za własne zachowanie oraz odkrywają, że przemoc nigdy nie jest dobrym wyjściem. Sztuki walki w dobitny sposób pokazują, że każde użycie siły niesie za sobą nieodwracalne konsekwencje. Dzięki temu lekcje samoobrony mogą stać się ważnym krokiem w rozwoju empatii i kompetencji społecznych twojej pociechy.
Niezwykle istotnym celem jest zbudowanie pozytywnej relacji z dzieckiem, dzięki której będzie chciało przychodzić na zajęcia i współpracować z terapeutą. Zajęcia są oparte na zabawie (zwłaszcza z najmłodszymi przedszkolami), ponieważ, to właśnie przez nią dziecko najwięcej zapamiętuje i może najskuteczniej utrwalać nawyki, niezbędne do prawidłowego mówienia. W zależności od indywidualnych potrzeb dziecka w swojej pracy posługuję się pomocami zarówno zrobionymi samodzielnie, jak i tymi, które są dostępne na rynku wydawniczym. Są to różnego rodzaju zeszyty ćwiczeń, książeczki logopedyczne, ilustracje, nagrania, karty do gry, kolorowanki, piórka, wiatraczki. piłeczki oraz wiele innych – wszystko czym można dziecko zachęcić do wspólnej zabawy. Niewyraźna mowa, jąkanie się, seplenienie – zajęcia logopedyczne prowadzone w przedszkolu na pewno okażą się pomocne. Zajęcia logopedyczne mają na celu usprawnianie funkcji warunkujących prawidłowy przebieg nauki mowy i mówienia; stymulowanie procesu nabywania kompetencji i językowych; usuwanie zakłóceń i zaburzeń komunikacji językowej;pomoc w przezwyciężaniu trudności związanych z mówieniem i rozumieniem mowy. Odpowiednie prowadzenie ćwiczeń logopedycznych kształtuje prawidłową mowę u dzieci co ułatwia maluchom start w dalszej nauce.
Metoda Dobrego Startu została opracowana przez prof. Martę Bogdanowicz. Jej założeniem jest jednoczesne rozwijanie funkcji językowych, funkcji spostrzeżeniowych: wzrokowych, słuchowych, dotykowych, kinestetycznych i motorycznych oraz współdziałania miedzy tymi funkcjami. Jest to niezbędne do prawidłowego opanowania umiejętności czytania i pisania. Efektem pracy tą metodą jest usprawnianie uwagi, percepcji, pamięci, wyobraźni słuchowej i wzrokowej oraz motoryki i koordynacji wzrokowo - słuchowo - ruchowej. Dzięki temu dziecko osiąga prawidłową orientację czasowo-przestrzenną, szybciej uczy się pisać i czytać. Podczas zajęć dzieci poznają jeden z wzorów graficznych i odpowiednią do niego piosenkę lub wierszyk. Wielokrotnie je powtarzając, wystukują rytm i odwzorowują nowopoznany wzór różnorodnymi technikami np.: pisanie kredą na tablicy, palcem na tabliczkach, flamastrem, węglem, palcem na tacy z kaszą, patyczkiem w plastelinie, dłonią/nogą w powietrzu, kredką, ołówkiem itp. Dzieci łącząc różne rodzaje aktywności śpiewają, dotykają, słuchają, rysują, piszą, wykonują ćwiczenia relaksacyjne i ruchowe. W wyniku tego następuje integracja wzrokowo - słuchowo - dotykowo - ruchowa. Struktura zajęć charakteryzuje się dużą różnorodnością i wielozmysłowym poznawaniem kolejnego wzoru, co sprzyja dużemu skupieniu uwagi, zainteresowaniu dzieci i aktywnym uczestniczeniu w zajęciach.
Pedagogika Marii Montessori daje dziecku szansę wszechstronnego rozwoju: fizycznego, duchowego, kulturowego i społecznego; wspiera jego spontaniczną i twórczą aktywność. Pedagogika Montessori pomaga w rozwijaniu indywidualnych cech osobowości, w formowaniu prawidłowego charakteru, zdobywaniu wiedzy, umiejętności szkolnych i współdziałania. Cele te realizowane są poprzez pomoc dziecku w: - rozwijaniu samodzielności i wiary we własne siły, - wypracowaniu szacunku do porządku i do pracy, - wypracowaniu zamiłowania do ciszy i w tej atmosferze do pracy indywidualnej i zbiorowej, - osiąganiu długotrwałej koncentracji nad wykonywanym zadaniem, - wypracowaniu postaw posłuszeństwa opartego na samokontroli, a nie na zewnętrznym przymusie, - uniezależnieniu od nagrody, - formowaniu postaw wzajemnej pomocy bez rywalizacji, - szacunku dla pracy innych, - rozwijaniu indywidualnych uzdolnień i umiejętności współpracy, - osiąganiu spontanicznej samodyscypliny wynikającej z dziecięcego posłuszeństwa. Maria Montessori podkreślała, że świat dziecka powinien być uporządkowany. Dzień musi mieć określoną strukturę i składać się z niezawodnych rytuałów. Otoczenie zaś powinno być logicznie zorganizowane i estetyczne, aby zapewniać dziecku możliwość dokonywania czynności poszukiwania i odnajdywania. Zadaniem wychowawcy podczas prowadzenia zajęć jest więc wspieranie rozwoju dziecka, współdziałanie z nim, a także tworzenie wokół niego atmosfery bezpieczeństwa i akceptacji.
W dzisiejszych czasach znajomość języków obcych jest niezbędna do normalnego funkcjonowania w społeczeństwie oraz na rynku pracy. Szybkie i bezproblemowe opanowanie języka obcego jest możliwe właśnie u małych dzieci, które w wieku od 2 do 12 roku życia uczą się najszybciej i najłatwiej. Dziecko bawiąc się, opanowuje słownictwo, struktury językowe i coraz to nowsze umiejętności językowe całym sobą, bez żadnego wysiłku. Istotne jest to, że szansa na bardzo efektywne uczenie się maleje wraz z wiekiem więc warto wykorzystać te unikalne i niesamowite zdolności . Nasz program oparty jest na ruchu, muzyce, zajęciach plastycznych, czytaniu oraz zastosowaniu małych form teatralnych. Promujemy ogólny rozwój dziecka poprzez uczenie języka obcego. Rozwijamy pewność siebie, wyobraźnię, logiczne myślenie, koordynację wzrokowo-ruchową, ruchowo-słuchową i wiele innych umiejętności. Kładziemy szczególny nacisk na opanowanie zdolności komunikacji. Uczymy skutecznie poprzez dobrze przemyślaną i zaplanowaną zabawę. Podczas zajęć pracujemy różnymi metodami, łącząc i zmieniając je nieustannie, aby przedszkolaki nie nudziły się ani przez chwilę. Główne metody stosowane podczas zajęć to: - metoda naturalna (opiera się na naśladowaniu procesu uczenia się przez dziecko języka ojczystego), - metoda komunikatywna (polega głównie na stwarzaniu podczas zajęć sytuacji sprzyjających wzajemnej komunikacji, wspomagających aktywność dzieci), - metoda Reagowania Całym Ciałem (TPR), - metoda dramy (polega ona na zaangażowaniu się dzieci w fikcyjną sytuację, wczucie się w postać, rzecz, bycie nią i działanie jako ona). Bierzemy pod uwagę różne style uczenia się uczniów (np. wzrokowcy, słuchowcy, kinestetycy). Dlatego staramy się różnicować aktywności w trakcie każdych zajęć, aby wykorzystać potencjał dzieci do maksimum.
Dla współczesnego społeczeństwa matematyka jest kluczem do sukcesów w wielu dziedzinach życia. Znajomość matematyki stwarza możliwość szerszego dostępu do rynku pracy, a co za tym idzie zapewnienie statusu społecznego. W nauczaniu matematyki ważna jest odporność emocjonalna. Dojrzałość psychiczna nie jest czymś, co pojawia się w rozwoju nagle. Jest to proces, który należy kształtować już w okresie przedszkolnym. Proponowane przez nas zajęcia i zabawy matematyczne cieszą się dużym zainteresowaniem dzieci, rozbudzają ich aktywność poznawczą oraz inspirują do kreatywnego myślenia.
Na zajęciach z religii dzieci mają wiele wrażeń: tańczą, śpiewają jednocześnie poznając najistotniejsze elementy wiary. Na zajęcia religii uczęszczają dzieci z grup starszych:, których rodzice wyrazili taką zgodę. Wszystkie dzieci chętnie słuchają opowieści religijnych, które uczą nas, jak być człowiekiem dobrym i uczciwym, jak żyć i postępować na co dzień, krocząc przez życie śmiało z wiarę i odwagą. Dzieci poznają podstawy wiary, uczą się modlitw, piosenek i wierszyków. Na religii panuje ciepła i przyjazna atmosfera. Program nauczania religii w przedszkolu ukazuje dziecku otaczający świat i pozwala otworzyć się na Boga i Jego miłość. Celem katechezy przedszkolnej jest wprowadzenie dziecka w życie religijne, w poznanie wiary, modlitwy i liturgii. Nauka religii ma również służyć wspomaganiu rozwoju moralnego dziecka i kształtowaniu jego życia we wspólnotach społecznych, np. w rodzinie, w Kościele czy grupie przedszkolnej. Poprzez zabawę dzieci poznają prawdy religijne, krótki zarys historii zbawienia w oparciu o Pismo Święte, rok liturgiczny z istotą i znaczeniem najważniejszych Uroczystości i Świąt. Modlitwy i pieśni religijne sprawiają, że dzieci nawiązują przyjaźń z Panem Bogiem. Katecheza, oparta na urozmaiconych metodach pracy z dzieckiem, uwzględnia metody aktywizujące: zabawę, piosenki, inscenizacje, opowiadania – otwiera wszystkie sfery osobowości dziecka. Angażuje umysł, wyobraźnię, uczucia, działania dziecka, przyczyniając się nie tylko do zdobycia wiedzy religijnej, lecz również rozwija je poznawczo, emocjonalnie i społecznie. Niech Ci Boże będą dzięki, za te dary z Twojej ręki, za jedzenie i okrycie, pokój na świecie, zdrowie i życie.
Wykorzystanie muzyki w pracy pedagogicznej z dziećmi w wieku przedszkolnym wpływa stymulująco zarówno na rozwój intelektualny, emocjonalny, motoryczny, jak i estetyczny, poznawczy, werbalny, czy interpersonalny. Celem zajęć rytmiczno-tanecznych jest przede wszystkim wspomaganie wszechstronnego rozwoju dziecka oraz rozbudzanie u najmłodszych zamiłowania do muzyki i tańca poprzez uczestnictwo w różnorodnych formach aktywności, proponowanych przez nauczyciela. Taniec aktywizuje cały organizm, ponieważ ruch przy muzyce wpływa na: kształtowanie prawidłowej postawy ciała, rozwój wrażliwości muzycznej, pamięci, rozwija zdolność koncentracji i poprawia ogólną kondycję. Poza ćwiczeniami fizycznymi dzieci mają możliwości wyrażania siebie poprzez zabawy muzyczno-taneczne i improwizacje, dzięki którym rozwijają kreatywność, gdyż pobudzają umysł do samodzielnego wymyślania kroków i figur. Wszystkim tym zabawom towarzyszy wiele radości i uśmiechu.
Dziecko od najmłodszych lat uczy się i naśladuje najbliższe mu otoczenie. Jest doskonałym obserwatorem dlatego tak ważne jest wpajanie od najmłodszych lat podstawowych form grzecznościowych jak przywitanie czy ukłon ale równie ważne jest uczenie wypełniania pewnych obowiązków. Dziecko czuje się wtedy ważne i potrzebne a dodatkowo kształtuje się w nim dyscyplina. Savoir vivre w przedszkolu to systematyczne i konsekwentne wpajanie dzieciom zasad zachowania się przy stole, na placu zabaw, współdziałania miedzy sobą w grupie podczas zabawy czy wspólnego wyjścia na spacer. Dobre nawyki zachowania się w różnych sytuacjach życiowych należy dosłownie "wdrukować" w dziecięcy umysł. Dlatego poprze4z realizację Savoir vivre w naszym przedszkolu najpierw staramy się ukształtować dane czynności, umiejętności, zachowania, a dopiero poprzez ćwiczenia oraz wzmocnienia pozytywne uległy one automatyzacji.
Na zajęciach tanecznych mali tancerze poznają podstawowe style i techniki taneczne. Dzieci uczą się rytmicznego wykonywania ruchów, dyscypliny oraz pracy zespołowej. Dzięki odpowiednio dobranym ćwiczeniom i zabawom tanecznym mogą również w trakcie zajęć wykorzystać nadmiar swojej energii. Taniec nowoczesny nie oznacza jednorodnego rodzaju tańca. To połączenie kilku tańców, takich jak: taniec hip-hop, electric boogie, breakdance, disco, taniec funky, showdance, elementy baletowe. Taniec nowoczesny dla dzieci obejmuje zarówno taniec solo, jak i grupowy. Taniec dla dzieci ma za zadanie przede wszystkim wspomagać wszechstronny rozwój dziecka – zarówno fizyczny, jak i psychiczny. Dziecko, tańcząc, uczy się koordynacji i panowania nad własnym ciałem. Muzyka wpływa na rozwój emocjonalny i wyobraźnię dzieci, poprzez taniec rozwijają się uzdolnienia artystyczne dziecka. Taniec wyrabia poczucie rytmu; uczy prawidłowego oddychania z użyciem przepony. Przyzwyczajenie do aktywności fizycznej w dzieciństwie może utrzymać się także później, co zmniejszy ryzyko nadwagi i otyłości u dziecka. Dzieci uczą się, jak powinna wyglądać współpraca w grupie, Taniec pomaga przełamać się nieśmiałym dzieciom.
Wiek przedszkolny jest jednym z najważniejszych okresów w życiu każdego człowieka. Jest to czas intensywnego rozwoju i otwarcia się dziecka na otaczającą rzeczywistość. W tańcu łatwiej można wyrazić skrywane uczucia, a ruch zastępuje słowo. Nauczanie tańca w przedszkolu polega na zaznajomieniu dziecka z muzyką i ruchem. W formie zabawy przy muzyce pokazywane są proste elementy tańca. Taka forma nauki ma na celu przygotowanie dziecka pod względem fizycznym i psychicznym do nauki trudniejszych kroków i ewentualnych choreografii. Dzieci ze szczególnymi zdolnościami i zamiłowaniem do tańca znajdują na zajęciach tanecznych w przedszkolu bardzo dobre warunki do rozwijania swoich ukrytych umiejętności. Jednocześnie zajęcia te w wyjątkowy sposób urozmaicają czas spędzony w przedszkolu łącząc funkcję edukacyjną z zabawą. Szczególny dar instruktora w postępowaniu z małymi podopiecznymi znajduje odzwierciedlenie w radości na buziach uczestników. Bowiem profesjonalnie przygotowany instruktor oferuje fachową opiekę, przedstawia prawidłowe wzorce i bezpośredni dostęp do najlepszej wiedzy tanecznej w połączeniu ze specjalnie przygotowanymi elementami zabaw. Doświadczenie, jakie dziecko zdobywa w tym czasie, jest często fundamentem, na którym budowana jest jego osobowość. W związku z tym stajemy naprzeciw potrzebom przedszkolaków stwarzając dla tej grupy wiekowej ofertę zajęć tanecznych. Czy wiesz o tym, że… Zajęcia taneczno – ruchowe zaspokajają nie tylko potrzebę aktywności fizycznej dziecka, ale także rozwijają szereg jego dyspozycji psychofizycznych: – koncentrację uwagi – spostrzegawczość – poczucie rytmu – współdziałanie w grupie – myślenie – wyższą samoocenę – dyscyplinę wewnętrzną – pokonywanie nieśmiałości Taniec to sposób na ukształtowanie prawidłowej sylwetki ciała! Im wcześniej dziecko rozpocznie naukę tańca, tym lepiej, ponieważ nie zdąży jeszcze zdobyć nieprawidłowych nawyków postawy takich jak: garbienie się, pochylanie głowy czy ciężki chód. Dzięki tańcowi harmonijnie rozwijają się poszczególne grupy mięśni. Taniec rozluźnia i pozwala rozładować nadmiar energii! Ekspresja muzyczna poprzez gest, ruch, śpiew jest znacznie bliższa dziecku niż dorosłemu człowiekowi, gdyż stanowi naturalny czynnik jego aktywności życiowej. Taniec szczególnie polecany jest dzieciom, które mają różne zahamowania i są zablokowane na kontakty z otoczeniem. Podczas zajęć tanecznych można się całkowicie rozluźnić i niemal bez udziału świadomości pozbyć się nagromadzonego napięcia. Taniec, to także terapia dla dzieci nadpobudliwych – przyjemny i bezpieczny sposób na rozładowanie nadmiaru energii.
Jak zrobić coś z niczego? Jak z niepotrzebnych szpargałów, śmieci wręcz, wyczarować piękne, unikalne i funkcjonalne ciekawostki? Nie wiecie? My wiemy! I potrafimy to przekazać w takiej formie, że jest przy tym mnóstwo dobrej zabawy oraz zadowolenia z osiągniętych efektów. Nasze warsztaty, to jednocześnie wyśmienity sposób na spędzenie wolnego czasu oraz niepowtarzalna okazja do zgłębienia natury recyklingu, tak ważnego dla ochrony naszego środowiska. Podczas naszych warsztatów niepotrzebne zmienia się w potrzebne i w magiczny wręcz sposób nabiera nowej formy i wartości. Razem z nami zgłębicie tajemnice, które dotychczas gdzieś tam Wam umykały, a przecież „czarować każdy może”! Tu zaczyna się ekologia połączona z kreatywnością i świetną zabawą. Nie wierzycie? I bardzo dobrze! Dlatego zapraszamy na zajęcia!
Któż z nas będąc jeszcze dzieckiem nie zakradał się by obserwować rodziców podczas krzątania się w kuchni? Wielu z nas skrycie marzyło aby samodzielnie przygotować wspaniałą potrawę, którą oczarujemy najbliższych. Kulinarny świat od zawsze przyciąga do siebie dzieci – różnymi smakami, zapachami czy wyglądem. Na prowadzonych warsztatach kulinarnych przybliżamy dzieciom tajniki tego świata. Tworzymy proste desery, orzeźwiające soki, owocowe sałatki, kolorowe kanapki – wszystko to co małe, dziecięce rączki są w stanie same wykonać. Nic tak dobrze nie smakuje i nie napawa dumą jak samodzielnie przygotowany posiłek.
Warsztaty teatralne wzbogacają dzieci nowymi treściami, poszerzając słownictwo, doskonalą pamięć i uwagę, rozwijają wyobraźnię, a także eliminują nieśmiałość i lęk. Kontakt z teatrem to nie tylko oglądanie przedstawień, ale przede wszystkim zabawa w teatr, czyli świat, w którym wszystko może się zdarzyć. Dziecko w wieku przedszkolnym ma naturalną potrzebę wyrażania siebie w różnych formach ekspresji, a warsztaty teatralne mogą stać się wyrazistym tego efektem. Udział dzieci w odtwarzaniu treści utworu literackiego skłania je do zapamiętywania i koncentrowania uwagi na określonej czynności, uczy empatii i pozwala rozładować nagromadzone emocje. Każde dziecko pragnie uznania i sukcesu, zajęcia teatralne stwarzają ku temu najlepsze warunki.
Już przyszłe mamy wiedzą, jak ważną rolę w rozwoju ich dziecka pełni muzyka. Dziecko, które już w brzuchu mamy odbiera sygnały dźwiękowe od świata, tym bardziej potrzebuje kontaktu z muzyką w pierwszych latach swojego rozwoju. Codzienne poranne zajęcia umuzykalniające dają pewność, że nie zabraknie muzyki w jego zabawach i nauce. O wartości muzyki w życiu przedszkolaka można wyczytać wiele. Jedno jest pewne - dzieci uwielbiają grać na instrumentach, tańczyć, improwizować, a nawet podśpiewują pod nosem poranne melodie i piosenki. W trakcie naszych zajęć dziecko rozwija również świadomość własnego ciała, orientację w przestrzeni, kształtuje słuch muzyczny i rozpoznaje dźwięki otoczenia. Swobodne muzykowanie oraz starannie dobrane zabawy muzyczno-ruchowe jak i możliwość poznania profesjonalnych instrumentów są dla dziecka niezbędne do dalszej nauki i rozwoju.
Czy nauka programowania ma sens w przypadku przedszkolaków? Tak, bo esencją tej sztuki jest logiczne myślenie, znajomość podstawowych pojęć matematycznych i zdolność koncentracji. W naszym przedszkolu zagościły na dobre nowe pojęcia: kodowanie, wstęp do programowania. Wniosek? Technologia cyfrowa zaliczona została do stałych komponentów edukacji. Czy chcemy, czy nie, wszyscy żyjemy w świecie pełnym kodów. Na przykład litery to kody językowe, cyfry – kody liczbowe, a nuty pozwalają kodować dźwięki. W naszym przedszkolu już od najmłodszych bawimy się w kodowanie, a sprzymierzeńców mamy wśród rodziców. Kodowanie nie różni się zasadniczo od budowania z klocków. Z powodzeniem uczymy się tej sztuki, układając na kolorowej macie kartoniki z obrazkami. Zabawy wykorzystujące kolorowe plastikowe kubeczki stanowią dla przedszkolaków i rodziców nieograniczone źródło radości i kreatywności. Dzieci mogą się bawić kubeczkami samodzielnie albo w grupach. Mogą układać je na płaszczyźnie lub według wzoru (kodu) zaproponowanego przez nauczycielkę, albo realizować własne pomysły. Mogą z kubeczków tworzyć sekwencje rytmicznie powtarzających się kolorów (płaskie lub przestrzenne) albo wznosić konstrukcje, odwzorowując przykład „budowli” wykonanej przez nauczycielkę lub kolegów. Zabawy z kodowaniem są pełne radości: otwierają umysły, rozwijają umiejętności logicznego myślenia, rozumowania i wnioskowania. Kształcą wyobraźnię i kreatywność dzieci. Zachęcają je do działań grupowych, dzięki czemu już kilkulatkowie rozwijają się społecznie. Czas, który dzieci spędzają w przedszkolu, pozwala im polubić kodowanie, traktować zabawy z nim jako naturalną część edukacji i wychowania. Dla efektywnej realizacji procesu wychowawczego bardzo ważną cechę zabaw z elementami kodowania stanowi fakt, że trudności, które mogą pojawić się w ich trakcie, są przez dzieci traktowane raczej jako wyzwania, a nie jako problemy czy bariery. W trakcie zabaw z kodami dzieci koncentrują się na wyszukiwaniu rozwiązań (jednego lub wielu), przez co wzrasta ich poczucie własnej wartości. Czują się zauważone i docenione, co w konsekwencji przyspiesza i czyni bardziej efektywnym proces przyswajania przez nie informacji i rozwoju nowych umiejętności.